ΤΑΡΑΞΑΚΟ

Πικρόχορτο, το οποίο διεγείρει της εκκρίσεις της χολής, τονώνει τη λειτουργία του ήπατος και καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα το ζαχαροδιαβήτη και τη χοληστερίνη. Διουρητικό, καταπολεμά την κατακράτηση υγρών, τις πέτρες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Θεωρείται εξαιρετικό για την πρόληψη και ήπια αντιμετώπιση των ρευματισμών και της κόπωσης του οργανισμού. Στη γαστρονομία χρησιμοποιείται ως σαλάτα ωμό ή βρασμένο, με λίγο λεμόνι και ελαιόλαδο.

ΣΚΟΡΔΟ

Ο βολβός του σκόρδου αποτελείται από σκελίδες και περιέχει αιθέριο έλαιο με έντονη οσμή και καυτερή γεύση. Χρησιμοποιείται ευρέως σε όλη τη μεσογειακή μαγειρική και γαστρονομία. Αντισηπτικό, καταπολεμά τις μολύνσεις και τα παράσιτα των εντέρων. Ορεκτικό, βοηθά στη χώνεψη και στη δυσκοιλιότητα. Ευεργετικό στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερίνης. Σε εξωτερική χρήση, καταπραΰνει τις φλεγμονές των αρθρώσεων και τους ρευματισμούς

ΠΡΑΣΟ

Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε τις πολυάριθμες ευεργετικές ιδιότητες του φυτού αυτού. Σήμερα το πράσο είναι γνωστό διουρητικό, χρησιμοποιείται κατά του πρηξίματος ποδιών και χεριών και της κυτταρίτιδας. Πολύτιμο κατά της κατακράτησης υγρών της κόπωσης και της κομάρας. Το πράσο μπορεί να μαγειρευτεί με διάφορους τρόπους. Επίσης προστίθεται με άλλα χορταρικά στις χορτόπιτες.

ΓΛΙΣΤΡΙΔΑ

Η γλιστρίδα (Portulaca Oleracia).
Η γνωστή στην Ελλάδα "αντράκλα". Αυτοφυής αλλά και καλλιεργήσιμη , αποτελεί σπουδαίο σαλατικό της θερινής περιόδου. Συνήθως οι σαλάτες που γίνονται με ωμή γλιστρίδα είναι πολύ νόστιμες, αφού αναμειγνύεται είτε με μαρoύλι, είτε με τομάτα. και αγγούρι, είτε με μαϊντανό και κρεμμύδι, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνεται σαλάτα με βραστό αυγό και πατάτα. Σύμφωνα με νεώτερες έρευνες ή υψηλή περιεκτικότητά της σε λιπαρές ουσίες που καταπολεμούν τη χοληστερίνη καθιστά τη γλιστρίδα άριστη και υγιεινή τροφή.

ΔΙΚΤΑΜΟ

Δίκταμο (Έρωντας) Origanum dicatmus
Ανθίζει και συλλέγετε κατά την ίδια περίοδο από τον Ιούνιο ως και τον Οκτώβριο . Το βότανο αυτό ίσως είναι το πιό ερωτικό , αλλά συνάμα και το πιο επικίνδυνο ως προς την συλλογή του αφού φυτρώνει σε απόκρημνα βράχια και απότομες βουνοπλαγιές .
Σίγουρα θα απορείτε για ποιο λόγο ονομάζεται "έρωντας". Μα φυσικά γιατί όποιος ήθελε να δείξει στην κοπέλα του πόσο την αγαπάει , της πρόσφερε δίκταμο θεωρώντας το ένα πολύ τολμηρό τόλμημα . Χρησιμοποιείτε για αρωμάτισμα ποτών (κυρίως κρασιού και λικέρ) Σαν φαρμακευτικό γιατρικό βοτάνι θεωρείτε ένα από τα πιο σημαντικά μιας και έχει την ιδιότητα να ενεργοποιεί το γρήγορη ίαση των πληγών με αποτέλεσμα ο ασθενής να ανναρώσει γρήγορα. Ιδανικό για στομαχόπονο και πονόλαιμο .

ΣΤΑΜΝΑΓΚΑΘΙ

Το σταμναγκάθι (Cichοrium Spinosun).
Φάρμακο για τους αρχαίους, όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης, χαίρει -δικαιολογημένα -μεγάλης εκτιμήσεως. Συλλέγεται και τρώγεται με λάδι και ξύδι. Το φυτό σταμναγκάθι είναι θάμνoς αγκαθωτός, αλλά οι αγκάθες του δεν είναι τόσο αιχμηρές ώστε να καθιστούν δύσκολη την περισυλλογή των μικρών βρώσιμων πράσινων φύλλων του.
Η ονομασία του οφείλεται σε μια παλιά συνήθεια : Με τους θάμνoυς αυτούς σκέπαζαν τα στόμια των σταμνιών, για να μη μπαίνoυν ζωύφια μέσιx στο νερό). Η παρασκευή της σαλάτας εξαρτάται από τις τοπικές ιδιαιτερότητες και από τη φαντασία της κάθε νοικοκυράς. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που το σταμναγκάθι χρησιμoποιείται αναμεμειγμένo με άλλα άγρια χόρτα, με λίγο κρεμμύδι (χρησιμoπoιείται το χλωρό κρεμμύδι και, κυρίως, τα υπέργεια μέρη του) και άνηθο.

ΑΝΙΘΟΣ

Ανιθος (anethum graveolens).Πέρα από λαχανικό ή καρύκευμα έχει και θεραπευτικές ιδιότητες, οι οποίες δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες. Είναι φυτό τονωτικό και ορεκτικό. Ο άνηθος είναι διουρητικός και βοηθά στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Βοηθά επίσης στην υδρωπικία, στην ανεμοβλογιά των παιδιών και κατά της ιλαράς. Οι σπόροι του είναι κατά των αερίων της κοιλιάς και των κολικών μικρών παιδιών.

ΚΙΟΥΛΙ

Το Κιούλι είναι φυτό το οποίο είναι συγγενής με το Γεράνι, το γνωστό στην Κύπρο "τσαρτελλούδι". Τα φύλλα του έχουν υπέροχη χαρακτηριστική μυρωδιά. Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική, την αρωματοποιία και την ποτοποιία.Τα φύλλα του δίνουν ωραία μυρωδιά στο σιρόπι που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή διαφόρων γλυκών όπως και για τον αρωματισμό γλυκών κουταλιού. Επίσης τα φύλλα από Κιούλι χρησιμοποιούνται για τσάι το οποίο είναι καθαρτικό και διουρητικό. Το Κιούλι είναι επίσης ωραίο διακοσμητικό φυτό καθώς έχει πράσινα φύλλα με μοβ άνθη το καλοκαίρι!

ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ

Από τα πιο δραστικά βότανα, η βαλεριάνα καταπραΰνει το νευρικό σύστηµα χάρη στις αγχολυτικές της ιδιότητες, χαρίζοντάς µας την πολυπόθητη ηρεµία.
Aνθίζει το καλοκαίρι µέχρι το φθινόπωρο κυρίως σε µέρη µε υγρά και ψυχρά κλίµατα. Μπορείτε να την βρείτε σε αγρούς αλλά και να την καλλιεργήσετε µόνοι σας στον κήπο ή σε µια γλάστρα στο µπαλκόνι σας. Μαζέψτε τις ρίζες της το φθινόπωρο και φροντίστε να τις αποξηράνετε µακριά από το φως ή αναζητήστε τες σε βοτανοπωλεία και φαρµακεία.

Θεραπευτικές ιδιότητες
Η βαλεριάνα χρησιµοποιείται κυρίως για ηρεµιστικούς και κατευναστικούς σκοπούς, καθώς πρόκειται για ένα βότανο µε αγχολυτικές και αντισπασµωδικές ιδιότητες που θεωρείται ότι καταπραΰνει το νευρικό σύστηµα σε περιπτώσεις νευρώσεων, κατάθλιψης, εξάψεων και υπερέντασης. Θεωρείται επίσης χρήσιµη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, νευραλγίας, κολίτιδας, υπέρτασης, κολικών του εντέρου, ρευµατικών πόνων και δυσµηνόρροιας αλλά και σε κράµπες, ηµικρανία, αϋπνία, πονόδοντο και νευρικό άσθµα.

Για τον πονοκέφαλο και την αϋπνία
Απαλλαγείτε από τον πονοκέφαλο µε αφέψηµα βαλεριάνας βράζοντας απλώς 10 γραµµάρια φύλλα ή ρίζα βαλεριάνας σε ένα λίτρο νερό. Για να καταπολεµήσετε την αϋπνία αφήστε για 45 λεπτά µία χούφτα φύλλα βαλεριάνας σε δύο κούπες βραστό νερό σκεπάζοντας καλά το σκεύος για να µην κρυώσει το αφέψηµα. Πίνετε 3-4 φορές την ηµέρα καθώς και 30-45 λεπτά πριν από τον ύπνο.

Μάθετε ότι
Οι µεγάλες δόσεις βαλεριάνας προκαλούν κακοδιαθεσία. Η χρήση της πρέπει να γίνεται για µία εβδοµάδα µόνο, µε διάλειµµα στη συνέχεια δύο-τριών εβδοµάδων. Στο διάστηµα της «αποχής» επιτρέπεται η χαλάρωση στο µπάνιο µε αφρόλουτρο µε 5-10 σταγόνες αιθέριο έλαιο βαλεριάνας στο νερό.
Στη Γαλλία η βαλεριάνα αποκαλείται και «γατοβότανο» από τη συνήθεια που έχουν οι γάτες να τρώνε φύλλα βαλεριάνας όταν αντιµετωπίζουν στοµαχικές διαταραχές.

Tip
Για να αποφύγετε τη µάλλον δυσάρεστη γεύση και µυρωδιά της βαλεριάνας, προσθέστε στο αφέψηµα κανέλα, γλυκάνισο ή τριµµένο τζίντζερ.

ΚΡΟΚΟΣ

Ο κρόκος Κοζάνης ή σαφράν (Crocus sativus L.) θεωρείται ένα φυτό με εξέχουσες αντιοξειδωτικές, αντιθρομβωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες.

Ο κρόκος Κοζάνης είναι ένα εκ των ακριβότερων μπαχαρικών της υφηλίου και έχει μακρά ιστορία στην μαγειρική. Παραδοσιακά, έχει χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση του στομαχόπονου, των πεπτικών προβλημάτων ακόμα και της κατάθλιψης, με ορισμένες πρόσφατες έρευνες να δείχνουν ότι όντως είναι επιβοηθητικός στην ήπια κατάθλιψη.

Οι επιστήμονες έχουν επισημάνει τις φαρμακευτικές δυνατότητες που έχει ο κρόκος, τονίζοντας τις αντιοξειδωτικές και τις αντικαρκινικές του ιδιότητες, την επίδρασή του στα λευχαιμικά κύτταρα, την αντιγηραντική του δράση, τη θετική του επίδραση στη νευροπροστασία και στην καταπολέμηση του άγχους, τη συμβολή του στην ενίσχυση της μάθησης και της μνήμης.

Επιπλεόν, εικάζεται πως και άλλες, ανεξερεύνητες έως σήμερα ουσίες του κρόκου, έχουν σημαντικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό και αναμένεται να αποδειχθούν στο μέλλον, μέσω νέων ερευνών.

Βασικά ενεργά συστατικά του είναι η κροκίνη, η κροκετίνη, η πικροκροκίνη και η σαφρανάλη, των οποίων οι ευεργετικές αντιοξειδωτικές δράσεις έχουν πιστοποιηθεί με επιστημονικές μελέτες.

Περιληπτικά τα πλεονεκτήματα του σαφράν είναι:

Έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες.
Προστατεύει την καρδιά από καρδιαγγειακές ασθένειες.
Ενισχύει τη διανοητική λειτουργία και την πνευματική διαύγεια.
Συμβάλλει στη μείωση της χοληστερίνης.

Το σαφράν κυκλοφορεί σε πολύ μικρές δόσεις σε μορφή καρυκεύματος (γραμμάριων) αλλά και σε απόσταγμα (εκχύλισμα) το οποίο είναι πιο εύκολο στην χρήση του και πιο οικονομικό.

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ

Η τσουκνίδα ανήκει στο γένος των αγγειόσπερμων φυτών ούρτικα και στην οικογένεια των Κνιδοειδών. Πρόκειται για μονοετές ή πολυετές, ποώδες, αυτοφυές φυτό, με 40 περίπου είδη παγκοσμίως. Ο βλαστός της φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο ενώ τα άνθη της είναι μικρά και άοσμα. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από αδενώδεις τρίχες που κατά την επαφή τους με το δέρμα προκαλούν φαγούρα, πολλές φορές έντονη, τσούξιμο και κοκκινίλα σαν τσίμπημα κουνουπιού, ενώ σπανιότερα αλλεργικές διαταραχές. Αυτό οφείλεται σε ένα δηλητηριώδες υγρό, που περιέχουν οι λεπτές βελόνες του φυτού στη σύσταση του οποίου υπάρχει μυρμηκικό οξύ, ακετυλοχολίνες και ισταμίνες, οι οποίες όμως βελόνες καταστρέφονται με το βράσιμο ή το ψήσιμο. Το πιο δηλητηριώδες είδος τσουκνίδας είναι το γνωστό με την ονομασία φύλλο του διαβόλου που βρίσκεται στη νήσο Τιμόρ.

Οι τσουκνίδες ουσιαστικά είναι ζιζάνια, όμως σε μερικές περιοχές κάποια είδη έχουν μεγάλη οικονομική σημασία. Για παράδειγμα, από ένα είδος τσουκνίδας στην Ασία λαμβάνονται κλωστικές ίνες από τον βλαστό για την παραγωγή υφασμάτων ενώ αποξηραμένες τσουκνίδες δίνονται σαν τροφή σε ζώα.

Η τσουκνίδα είναι πλούσια σε μεταλλικά άλατα: ασβέστιο, χαλκό, χλώριο, κάλιο, πυρίτιο, νάτριο, σίδερο. Το αφέψημα του είδους urens, που βρίσκεται και στην Ελλάδα είναι εξαιρετικό διουρητικό και κατά της πέτρας της χολής, ενώ ο χυμός των σπόρων του σταματά την αιμορραγία. Σύμφωνα με ορισμένους βοτανολόγους βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών εκζεμάτων, συμβάλλει στην μείωση του ουρικού οξέος και γενικώς συμβάλλει στην καλή κυκλοφορία του αίματος.

ΜΑΡΑΘΟΣ

Ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδανθών (Umpelliferae) και άλλες ονομασίες είναι Μάραθρο, Αγριομάραθο, Αμαραθιά. Παλιά οι Κινέζοι και οι Ινδοί θεωρούσαν το μάραθο αντίδοτο για τα δαγκώματα των φιδιών και των σκορπιών. Οι Αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Φαίνεται ότι οφείλει τ’ όνομά του στη μνήμη της νίκης κατά των Περσών στο Μαραθώνα το 490 π.Χ. Ο Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του με περισσότερες από 20 ενδείξεις, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για ν' αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ το Μεσαίωνα είχε συνδεθεί με το αδυνάτισμα, γιατί πιστευόταν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη.

Είναι φυτό πολυετές που φτάνει τα 2μ. σε ύψος. Η ρίζα του είναι σαρκώδης σαν του καρότου από την οποία βγαίνει ένας όρθιος βλαστός, αυλακωτός με μπλε ζώνες. Ρίχνει τα βαθυπράσινα φύλλα του, που ξαναβγαίνουν με τις πρώτες βροχές. Έχουν μακριούς μίσχους, είναι σύνθετα, πετροσχιδή και μοιάζουν με του Άνηθου. Τα πολλά μικρά κίτρινα άνθη του βγαίνουν σε ταξιανθίες το καλοκαίρι, πάνω σε μακριούς ανθοφόρους βλαστούς. Οι σπόροι του ωριμάζουν το φθινόπωρο και είναι μακρόστενοι, κυρτοί, με πέντε πλευρές και χρώμα συνήθως καστανό.Στη Μάνη φυτρώνει σε πολλές περιοχές, ανάμεσα στις σχισμές των βράχων και δίπλα στους τρόχαλους τοίχους. Το παραδοσιακό χωριό Μάραθος στο Δήμο Οιτύλου, πήρε το όνομά του από το Μάραθο που φυτρώνει σε μεγάλες ποσότητες γύρω από το χωριό όπως και ο Άρτουκας. Πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα. Αν φυτέψεις Μάραθο σε περιοχή που δεν έχει, μέσα σε λίγα χρόνια η περιοχή αυτή θα γεμίσει από καινούργια φυτά.

Η Μανιάτισσα νοικοκυρά, βάζει μάραθο ακόμα και σήμερα στα νηστίσιμα της Σαρακοστής, τις αγκινάρες, τους ντολμάδες, στο χταπόδι, στις χορτόπιτες και σε ωμές σαλάτες για το εξαίσιο άρωμα που τους προσδίδει. Με μάραθο αρωματίζονται οι ελιές, τα τουρσιά και το ξύδι που φτιάχνονται στο σπίτι, ενώ ο μαραθόσπορος μπορεί να προστεθεί στο ψωμί, αλλά και στο γαρνίρισμα φαγητών.

Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται για τον πόνο των ματιών, της κυστίτιδας, των αρθριτικών. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία, τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Οι σπόροι του μπορούν ν' αρωματίζουν το νερό που δίνουν στα μωρά και τα βοηθά στην πέψη. Είναι ευεργετικός στα μαλλιά και αντιρυτιδικός. Λέγεται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος. Το αιθέριο έλαιο των σπόρων του, που περιέχει 6% αιθέρια έλαια ανηθόλης και μαραθόλης, χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, ποτοποιεία (ιδιαίτερα σε λικέρ όπως στο Αψέντι των Άλπεων) και στη βιομηχανία καλλυντικών.

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ

O μαϊντανός (Parsley) είναι διετές, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένος Πετροσέλινον (Petroselinum) της οικογένειας των Σελινοειδών (Apiaceae) (συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)). Καλλιεργείται στις εύκρατες περιοχές για τα φύλλα του που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και σε διάφορες σαλάτες.

Ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες που τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και σαν φάρμακο σε διάφορες παθήσεις.

Κατά τον πρώτο χρόνο ανάπτυξης του φυτού εμφανίζονται τα σύνθετα κατσαρά βαθυπράσινα φύλλα σχηματίζοντας ομάδες.

Στην συνέχεια εμφανίζονται διάφορα ψηλά ανθοφόρα στελέχη που στην κορυφή τους φέρουν μικρά κιτρινοπράσινα άνθη και ακολουθούνται από μικρά σπόρια.

Τα φύλλα του μαϊντανού είναι πλούσια σε βιταμίνη C, ενώ περιέχουν και αιθέρια έλαια. Εκτός από φρέσκα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αποξηραμένα.

Κάποια ποικιλία μαϊντανού σχηματίζει μια μεγάλη ρίζα όμοια με του σέλινου και τρώγεται σαν βραστή σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιείται όχι μόνο ως συστατικό αλλά και ως διακοσμητικό σαλατών ή πιάτων κρέατος, ενώ στην Τουρκία, χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στη σαλάτα, είτε μαζί με ψιλοκομμένη τομάτα είτε και μόνος του.

ΣΕΛΙΝΟ

Το σέλινο (επιστ. Σέλινον το βαρύοσμον, Apium graveolens) είναι διετές, ιθαγενές φυτό του γένους Σέλινον (Apium) της οικογένειας των Σελινοειδών (Apiaceae) (συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)).Πολλαπλασιάζεται με σπορά σε θερμοκήπια ή ειδικά σπορεία και στη συνέχεια μεταφυτεύεται σε μικρά σακουλάκια αφού περάσουν 5-7 εβδομάδες.

Όταν το ύψος των φυταρίων φτάσει τα 20 εκατοστά περίπου τότε φυτεύονται στη τελική τους θέση.

Οι απαιτήσεις σε νερό είναι μεγάλες και το τακτικό πότισμα είναι απαραίτητο ενώ η λίπανση του εδάφους είναι αναγκαία και πρέπει να γίνεται είτε με κοπριά είτε με ειδικά λιπάσματα.

Το έντονο άρωμα που έχει το σέλινο οφείλεται σε αιθέριο έλαιο που δίνει στο φυτό ορεκτικές, χωνευτικές και τονωτικές ιδιότητες.

Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες C, B1, B2 και Κ. Θεωρείται οτι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης καθώς και κατά των αρθιτικών παθήσεων

Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια όταν Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και οι Κινέζοι για φάρμακο. Επίσης το θεωρούσαν πένθιμο φυτό γιατί στις νεκρικές τελετές οι πενθούντες φορούσαν στεφάνι από σέλινο.

Έντονα αρωματικό φυτό, με σκληρό βλαστό ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις, φύλλα με διαιρεμένο έλασμα, οι μίσχοι κυρτωμένοι δημιουργούν αυλάκι.

Το ύψος του φτάνει τα 90 εκατοστά και τα σπόρια του είναι αρωματικά ,με ίδιο άρωμα με αυτό του φυτού αλλά με πικρότερη και πιο καυστική γεύση.



Το σέλινο είναι το "βιάγκρα των λαχανικών", σύμφωνα με τους Αυστραλούς επιστήμονες Δρ Γουόλτερ Γκάμαν, Δρ Μαρκ Άντερσον και Τζούντι Γκάμαν, συγγραφείς του βιβλίου "Μείνε Νέος: 10 αποδεδειγμένα βήματα για τέλεια υγεία".

Σύμφωνα με την έρευνα, ο ιδρώτας των ανδρών που καταναλώνουν συχνά σέλινο, παίρνει ένα ξεχωριστό άρωμα, που τους κάνει ιδιαίτερα ελκυστικούς στις γυναίκες.

Οι επιστήμονες λένε πως τα αποτελέσματα από την κατανάλωση σέλινου είναι άμεσα, καθώς αυξάνεται και η επιθυμία των ανδρών για σεξ.

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ - Νεκρολούλουδο (Calendula officinalis)

Χρήση: σε παθήσεις του στομάχου και των εντέρων, σε διάρροια, ρυθμίζει την περίοδο και την κάνει πιο ανώδυνη. Γαργάρες για φλεγμονές των ούλων και του φάρυγγα. Εξωτερικά ως αλοιφή:Βοηθάει στην ανάπλαση των ιστών σε δύσκολες και παλιές πληγές. Στην ακμή. Σε πρησμένους αδένες, ρευματισμούς και πόνους των αρθρώσεων. Διεγείρει το λεμφικό σύστημα εσωτερικά και εξωτερικά..

ΧΑΜΟΜΗΛΙ

ΧΑΜΟΜΗΛΙ (Matricaria chamomilla)

Σε εσωτερική και εξωτερική χρήση έχει αντιφλεγμονώδεις, παυσίπονες, καταπραϋντικές και σπασμολυτικές ιδιότητες.

Εσωτερικά: Χρήση: σε σπασμούς του στομάχου, φουσκώματα, κακή πέψη, φλεγμονές στομάχου και εντέρων, πονοκέφαλο, γρίπη, υπερένταση, αϋπνίες, προβλήματα περιόδου. Γαργάρες: φλεγμονές της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα.

Εξωτερικά: Χρήση: κομπρέσες, πλύσεις, λουτρά, ατμόλουτρα προσώπου. Για εκζέματα, ακμή, πυώδης δερματοπάθειες, τραυματισμούς

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ (Ocimum basilicum)

Χρήση: καταπραϋντική δράση σε παθήσεις του στομάχου και του εντέρου, πονοκεφάλους, αϋπνίες, νευρικότητα, πνευματική υπερκόπωση, ζαλάδες, άγχος, συμπτώματα κλιμακτηρίου και περιόδου. Άριστο ορεκτικό. Κατάλληλο και για γαργάρες σε άσχημη οσμή από το στόμα, πονόλαιμο, βραχνάδα.

Στην Κουζίνα: σε σούπες, σάλτσες, σαλάτες, κρέας, ψάρι, πουλερικά, μακαρόνια, χορταρικά, φαγητά με ντομάτα ή αυγό.

ΔΑΦΝΗ

ΔΑΦΝΗ (Laurus nobilis)

Χρήση: σε ανορεξία, προβλήματα πέψης, κρυολογήματα, γρίπη και βήχα.

Στην Κουζίνα: λόγω των αρωματικών και χωνευτικών ιδιοτήτων του χρησιμοποιείτε σε πολλές σάλτσες. Επίσης σε ψητό κρέας, ψαρόσουπα, φακές, φάβα.

ΒΑΛΣΑΜΟ

Βάλσαμο (Hypericum perforatum)

Χρήση: για νευρικότητα, αϋπνίες, μελαγχολία και κατάθλιψη. Γενικά δυναμωτική δράση σε πνευματική εξάντληση, αναιμία, μετά από βαριές ασθένειες, σπασμολυτικό στους πόνους περιόδου, αντιφλεγμονώδες σε παθήσεις του στομάχου, του εντέρου και της χολής. Το λάδι του βάλσαμου έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα σε εγκαύματα, κοψίματα και γενικότερα πληγές του δέρματος που έγιναν πρόσφατα, καθώς και σε πόνους των μυών και των νεύρων, σε ρευματισμούς και φλεβίτιδα.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Όσο διαρκεί κάποιου είδους θεραπεία με βάλσαμο σε εσωτερική ή εξωτερική χρήση, μην εκτίθεστε στον ήλιο ( εργασία στο ύπαιθρο, ηλιοθεραπεία κτλ), καθότι υπάρχει κίνδυνος δερματικών αντιδράσεων.

ΛΟΥΙΖΑ

Λουίζα ,- Αλοϋσία - , Lippia citriodora , ή αλλιώς λεμονόχορτο, είναι γνωστή κυρίως λόγω της χαρακτηριστικής μυρωδιάς λεμονιού που έχει.Είναι θάμνος φυλλοβόλος ύψους έως 2 μέτρα , ανθίζει το καλοκαίρι με λευκά άνθη.Είναι ευαίσθητο σε ξηρασία και παγωνιά . Αν και το φυτό κατάγεται από την Αμερική, έχει πλήρως εγκλιματιστεί στη χώρα μας. Το αφέψημά του έχει μια πολύ ευχάριστη γεύση και είναι πολύ υγιεινό. Θεωρείται βοηθητικό του αδυνατίσματος, αντιπυρετικό, στομαχικό, τονωτικό αλλά και καταπραϋντικό.

ΛΕΒΑΝΤΙΝΗ

Λεβαντίνη , - santolina chamaecypa- rissus - φρυγανώδες φυτό ύψους έως 50εκ,με αρωματικά σταχτιά φύλλα. Ανθίζει απο Ιούνιο έως Αύγουστο με άνθη κίτρινα . Κατάλληλο για παραθαλάσσια , και άγονα μέρη , ιδανικό για χαμηλη μπορντούρα, και ζαρντινιέρες .

ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ

Μαντζουράνα - origanum majorana - . Πολυετές φρυγανώδες φυτό , ύψους έως 40εκ. με κοκκινόλευκα άνθη το καλοκαίρι . Ανθεκτικό σε ξηρασία , κατάλληλο για γλάστρες , ζαρντινιέρες .Οι ανθισμένες κορυφές χρησιμοποιούνται ως αρωματικό στην κουζίνα, από αυτές βγαίνει και το έλαιο που χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική και στην αρωματοποιία. Είναι πολύ καλό αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα, στραμπουλήγματα και νευραλγίες. Θεωρείται επίσης έξοχο αντίδοτο στα μικρόβια του τυφοειδούς πυρετού.

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ

Φασκόμηλο - Salvia officinalis , Πολυετές , θαμνώδες με πολυάριθμα κλαδιά ύψους μέχρι μισό μέτρο βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μωβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο. Το φυτό έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του , ως αφέψημα και σαν καρύκευμα. Περιέχει σαν κύρια ουσία αιθέριο έλαιο φασκομηλόλαδο, άχρωμο ή ερυθροκίτρινο, σαπωνίνες , πικρές ουσίες , τερπένες, ρητίνη και θουγιόνη. Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές , αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Το φασκόμηλο με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για την θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών , άφτρων , φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας. Έχει τονωτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται σαν καρδιοτονωτικό και κατά των νευραλγιών. Ελαττώνει τα αέρια του εντέρου είναι ουραγωγό και εμμηναγωγό. Στις περιοχές της Μεσογείου αποξηραίνεται και πίνεται σαν αφέψημα το γνωστό φασκόμηλο. Στην μαγειρική χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων ζωμών , φαγητών και του ξιδιού ενώ θεωρείται και μελισσοτροφικό φυτό παρέχοντας μέλι εκλεκτής ποιότητας. Πάντως η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση γιατί υπάρχουν περιπτώσεις δηλητηρίασης από υπερβολική χρήση που οφείλεται κυρίως στην ουσία θουγιόνη που υπάρχει στο φυτό.

ΜΕΝΤΑ

Μέντα - Mentha piperita , φρυγανώδες φυτό , ύψους έως 50εκ. Ανθίζει το καλοκαίρι με λιλά άνθη , έχει πολύ αρωματικά φύλλα , και είναι απαιτητικό σε υγρασία , κατάλληλη για σκιερά μέρη . Είναι συγγενές είδος με το δυόσμο . Είναι φυτό φαρμακευτικό και χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως καρύκευμα, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο . Το αιθέριο έλαιο είναι κατάλληλο για κατώτερης ποιότητας προϊόντα αρωματοποιίας και σαπωνοποιίας. Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει διάφορα είδη μέντας, όπως: μέντα η χνουδωτή, μέντα η μελανωπή, μέντα η στρογγυλόφυλη, (αγριόδυοσμος), μέντα η μικρόφυλλη, μέντα η ρεβερχόνεια, μέντα η πολιά, μέντα η πράσινη (δυόσμος) και μέντα η πουλέγιος.

ΔΥΟΣΜΟΣ

Δυόσμος - mentha spicata - είναι πόα πολυετής , μεγάλης ανθεκτικότητας σε όλα τα εδάφη , με πολύ αρωματικά φύλλα , και με επάκρια λευκά άνθη καλοκαίρι- φθινόπωρο . Tα φύλλα του δυόσμου, φρέσκα ή αποξηραμένα, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική , ροφήματα, στη φαρμακοβιομηχανία ως βελτιωτικό γεύσης και οσμής, σε διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα ,και στην αρωματοβιομηχανία για τον αρωματισμό σαπουνιών και την παρασκευή αρωμάτων. Tο άρωμα του δυόσμου παρασκευάζεται και συνθετικά σε εργαστήρια και χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά προϊόντα (π.χ. στις οδοντόκρεμες).

ΡΙΓΑΝΗ

Ρίγανη - Origanum heraclioticum - είναι φρυγανώδες αρωματικό ποώδες φυτό , με ύψος έως 80εκ. Ανθίζει Ιούλιο - Αύγουστο με λευκά άνθη . Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές είναι δε εξαιρετικής ποιότητος και θεωρείται η καλύτερη στον κόσμο. Χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα κυρίως στην μαγειρική αλλά και σπανιότερα ως αφέψημα, το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. Η συλλογή της ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού, τα άνθη αυτά ξεραίνονται σε ειδικά υπόστεγα ή ξηραντήρια και στη συνέχεια τρίβονται και κοσκινίζονται.

ΑΡΜΠΑΡΟΡΡΙΖΑ

Αρμπαρόρριζα - pelargonium odoratissimum- είναι αειθαλής θάμνος ύψους έως 1 μέτρο , με πολλά κλαδιά με αρωματικά φύλλα , και ανθίζει από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο , με λευκορόδινα άνθη. Είναι κατάλληλο για γλαστρες ,ζαρντινιέρες και μπαλκόνια , ενώ είναι πολύ ανθεκτικό σε άγονα εδάφη . Τα φύλλα του παράγουν αιθέριο έλαιο για αρώματα , είναι αντισηπτικά , βοηθούν στην επούλωση των τραυμάτων , και χρησιμοποιούνται και στη ζαχαροπλαστική .

ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ

Δενδρολίβανο - rosmarinus officinalis - αειθαλής θάμνος που φθάνει σε ύψος τα 2 μέτρα ,-υπάρχει και ποικιλία με δενδρολίβανο έρπον ιδανικό για εδαφοκάλυψη πρανών και ζαρντινιέρες - . Έχει αρωματικά φύλλα σαν βελόνες και ανθίζει από Φεβρουάριο έως τέλη Φθινοπώρου. Είναι ιδανικό γιά ξερά εδάφη, παραθαλάσσια , άγονα .και για δημιουργία μπορντούρων αρωματικών . Είναι γενικό τονωτικό και διεγερτικό του οργανισμού και της καρδιάς

ΛΕΒΑΝΤΑ

Λεβάντα - lavandula spica - χαμηλό φρυγανώδες φυτό ύψους έως 80εκ. .Ανθίζει απο Ιούνιο έως Οκτώβριο με αρωματικά μώβ άνθη . Είναι πολύ ανθεκτική σε ξηρασία , παραθαλάσσια και άγονα εδάφη .Ιδανική για τη δημιουργία μπορντούρων χαμηλών αρωματικών .Υπάρχει και η ποικιλία dentata με πιο βαθυπράσινα οδοντωτά φύλλα .Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και επίσης για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα . Τα άνθη της σε σακουλάκια στις ντουλάπες διώχνουν το σκώρο !
Αγνά αρωματικά φυτά και βότανα, συλλεγμένα από την φύση ή καλλιεργημένα βιολογικά, επεξεργασμένα και συσκευασμένα. Βάλτε τη φύση στην κουζίνα και στο φαρμακείο σας